به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، هفتمین جلسه از دوره تفسیر قرآن کریم با سخنرانی استاد گرانقدر سرکار خانم جواهری در ۱۴ فروردین به صورت آفلاین برگزار شد.
خانم جواهری در تفسیر سوره توبه آیه ۱۲۳ بیان کرد: این آیه دستور عمومی به جهاد به مومنان داده است تا این که جهاد از هر جهت گسترش یابد و همه مردم بتوانند این هدایت را استفاده کنند.
پرداختن به دشمنانِ‌ نزديك‌تر و جنگيدن با آنان، مزايايى دارد، از جمله: به هزينه و امكانات كمترى نياز است، اطلاعات ما از آنان بيشتر است، تدارك جبهه آسانتر و آمادگى عمومى براى مقابله با آنان بيشتر است، خطرشان مقدّم‌تر است، راه دفع آنان و دسترسى به منطقه‌ى جنگ سريعتر است، هم خودش دشمن است، هم مى‌تواند بازوى دشمنان دورتر باشد.
غلظةبه معناى صلابت، قدرت و هيبت است، نه سنگدلى و بدخلقى. از اين رو در مسائل نظامى، مانور و قدرت‌نمايى ورژه ولباس وشعار وهرچه كه قواى اسلام را قدرتمند نشان دهد، مورد ستايش است. پيامبرخدا (صلى الله عليه و آله وسلم) نيز هنگام فتح مكّه، مسلمانان را فرمان داد تا در مقابل چشم ابوسفيان رژه رفتند تا با نشان دادن قدرت و شكوه سپاه اسلام، روحيّه‌ى مشركان تضعيف شود.
مسأله‌ى الاقربُ فالاقرب، يعنى اولويّت دادن به آنچه نزديكتر به انسان است، در همه‌ى امورِ تعاليم اسلامى مطرح است، در انفاق و صدقه، ابتدا يتيم و فقيرِ خويشاوند، در پرداخت زكات ابتدا نيازمندان محلّى و نزديك، در جنگ، نخست دشمنان نزديكتر، در دعوت و تبليغ، ابتدا بستگان نزديك و اهل منطقه، در مسجد، تقدّم همسايه‌ى مسجد، در سفره و مهمانى، طعام نزديك انسان و در نماز جماعت و در صف اوّل، آنان كه به امام جماعت در كمالات نزديكترند.
اين آيه، جهاد آزادی بخش را مى‌گويد، نه جهاد دفاعى را. از اين رو به صفات مبارزان اسلامى پرداخته، نه به شرايط هجوم كافران.
بنابراین ايمان بايد همراه با عمل و مبارزه باشد. هر چه براى ايجاد صلابت و شدّت لازم است بايد تدارك ديد، چه شجاعتِ رزمندگان و چه ابزار و سلاحهاى پيشرفته و چه آموزش‌هاى پيشرفته و تخصّصى.  سپاه اسلام، بايد صلابت و هيبت داشته باشد و شجاعت درونى بايد با صلابت بيرونى همراه با تقوا باشد. جهاد، جلوه‌اى از تقواى الهى است. چون در جنگ، غرائز، هوسها و كينه‌ها ممكن است پيش آيد، تقوا براى‌ رزمندگان شرط اساسى است.
در ادامه و تفسیر آیه ۱۲۴ گفت: استهزا و موضع‌گيرى منفى به هنگام نزول قرآن، نشانه‌ى نفاق است و منافقان با سؤال‌هاى خود، روحيّه‌ى منفى خود را به ديگران انتقال مى‌دهند. ايمان، مراتبى دارد و قابل كم و زياد شدن است، همان گونه كه نفاق، قابل توسعه و افزايش است. قرآن، وسيله‌ى خوبى براى شناختِ مؤمن از منافق است و احساس شادى و نشاط روحى پس از شنيدن آيات قرآن، نشانه‌ى تكامل و رشد ايمان است و قرآن، مايه‌ى بشارت و مژده به اهل ايمان است.
استاد جواهری در ادامه و تفسیر آیه ۱۲۵ سوره توبه گفت: اهل شک و نفاق وقتی آیات قرآن برایشان نازل می شود نه تنها در مقابل آن خاضع و خاشع نمی شوند بلکه گمراهی بر گمراهیشان افزوده می شود، زیرا درون پلیدی دارند و بر آن پلیدی اضافه می شود.
به طور مثال اگر لاشه‌ى مرده‌اى در استخر بيفتد، هرچه باران بيشتر بر آن ببارد، بدبوتر مى‌شود. اين بوى بد به خاطر باران نيست، بلكه به خاطر آن مردار است. روح لجاجت و تكبّر در انسان، سبب مى‌شود كه با نزول آيات قرآن، بيماردلان، متكبّرتر شوند و لجاجت، تعصّب و عناد بيشترى از خود نشان دهند.
نتیجه ای که از این آیه می گیریم این است که: ما همیشه دنبال چاره جویی برای بیماری های جسمی هستیم. بيمارى‌هاى روحى، مثل بيمارى‌هاى جسمى است، اگر به فكر چاره نباشيم، گسترش يافته، انسان را نابود مى‌كند. كفر، حق‌پوشى و ناسپاسى، بيمارى خطرناكِ روح و دل انسان‌هاست و عاقبت منافق نیز این است که باکفر از دنیا می رود.
استاد جواهری در پایان و تفسیر آیه ۱۲۶سوره توبه اشاره کرد و گفت: این آزمایشی که خداوند می فرماید موقعی است که آن آزمایش عمومی است ولی یک آزمایش هایی است که عمومی نیست بلکه برای بیدار کردن است مانند ظاهر کردن اعمال بد در مقابل دیگران. از سنّت‌هاى الهى، در هر زمان و براى همه، آزمايش انسان‌هاست و فلسفه‌ى حوادث و آزمون‌هاى الهى، توبه و تنبه است و سنگدلى و سوءعاقبت، نتيجه‌ى نفاق است.

• < قبلی
• بعدی >