به گزارش معاونت پژوهش مدرسه نود و پنجمین جلسه ی پژوهشی تدبر و محوربندی و بازخوانی صحیفه سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز سه شنبه 8 شهریور ماه 1401 ساعت 8 صبح، در اسکای روم با موضوع «دعاى آن حضرت است براى مرزداران»(دعای27) برگزار گردید. جلسه چنین گذشت:

در ابتدای جلسه صوت قرآن و صلوات امام سجاد علیه السلام پخش شد. سپس استاد باقری ضمن تحلیلی کوتاه از اوضاع سیاسی عراق(شورش جریان صدر)، به شرح دعای بیست و هفتم پرداختند:

فراز1:« اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ ، وَ أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ ، وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ .»

خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و به عزّتت مرزهای مسلمانان را محکم و استوار ساز و به نیرویت نگهبانان مرزها را توانایی بخش و عطایای آنان را به توانگری‌ات کامل و سرشار کن.

فراز2: « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ ، وَ اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ ، وَ احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ ، وَ امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ ، وَ أَلِّفْ جَمْعَهُمْ ، وَ دَبِّرْ أَمْرَهُمْ ، وَ وَاتِرْ بَيْنَ مِيَرِهِمْ ، وَ تَوَحَّدْ بِكِفَايَةِ مُؤَنِهِمْ ، وَ اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ ، وَ أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ ، وَ الْطُفْ لَهُمْ فِي الْمَكْرِ»

خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و تعدادشان را بیافزا و سلاحشان را تیز و برّا کن و اطراف و جوانبشان را محکم و نفوذناپذیر ساز و جمعشان را به هم پیوند ده و کارشان را رو به راه کن و آذوقه آنان را پی‌درپی برسان و سختی‌هایشان را به تنهایی کارساز باش و به یاری خود نیرومندشان ساز و به شکیبایی مددشان ده و آنان را در چاره‌جویی، دقّت نظر عنایت کن.

این دعا را به چهار بخش می توان تقسیم نمود:

1. مربوط به خود مرزداران
2. در خصوص دشمنان
3. در حمایت از مرزداران
4. درباره کسانی که نتوانستند در مرزداری شرکت کنند.

منظور از اهل ثغور چیست؟

ثغور (جمع ثغر) در لغت به معنای شکاف است. این کلمه در اصطلا به معنای قسمتی از سرزمین مسلمین که به سرزمین کفار و مشرکین می چسبد می باشد. در حقیقت حد فاصل میان سرزمین مسلمین و دشمنان ایشان و جایی که احتمال حمله دشمن وجود دارد را ثغر می نامند. در قرآن کریم هم با واژه رابطوا به این مفهوم اشاره شده است:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَ رَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»( سوره آل عمران: آیه 200)

ای اهل ایمان، (در کار دین) صبور باشید و یکدیگر را به صبر و مقاومت سفارش کنید و مهیّا و مراقب کار دشمن بوده و خداترس باشید، باشد که فیروز و رستگار گردید.

همچنین مبحث مرزبانی در کتاب روایی و فقهی بیان شده است. حال این سوال مطرح می شود که با توجه به شرایط زمانی حیات امام سجاد علیه السلام و رجوع به قرآن و روایات، آیا ثغور اشاره به مرزهای جغرافیایی دارد؟

پاسخ این است که منظور امام علیه السلام ناظر به مرزهای عقیدتی جامعه مسلمین(امت) می باشد نه مرزهای جغرافیایی. این دعا درباره نژاد، قوم یا ملیتی خاصی صحبت نمی کند و این دعا درباره هر مسلمانی است. لحن دعا درباره مشرکین و کفار بسیار سنگین و شدید است.

دعای بیست و هفتم نیز در فراز اول با صلوات بر پیامبر اکرم آغاز می شود. معانی کلمات مهم این فراز عبارتند از:

حِصن: مکانی مرتفع و غیر قابل دسترسی

عزت: نیز به معنای غلبه، شدت، امتناع و غیر قابل نفوذ

أیِّد: تایید کن

حُمات: حمایت کنندگان و پشتیبانان

أسبِغ: عطا و افاضه کامل

جِدَتک: غنای خودت

این فراز به ایمان به اراده الهی اشاره دارد. در فراز دوم نیز با صلوات شروع می شود. لغات مهم این فراز عبارتند از:

عدّتهم: اشاره به مهم بودن تعداد جمعیت و مردان جنگی امت اسلام دارد. بنابراین بحث جمعیت یک امر کلیدی و مهم است که امت اسلام باید آن را در نظر بگیرد.

اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ: تیز کن اسلحه ها ایشان را؛ سلاح درخصوص همه انواع آن به کار می رود. این قسمت می تواند معنای کنایی تقویت قدرت امت اسلام را نیز داشته باشد. این درخواست ناظر به جنگ نرم و سرد می شود.

در پایان استاد صفری دعا فرمودند و جلسه خاتمه یافت.

• < قبلی
• بعدی >