به گزارش معاونت پژوهش مدرسه صد و بیست و یکمین جلسه ی پژوهشی تدبر و محوربندی و بازخوانی صحیفه ی سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز یکشنبه 24 اردیبهشت 1402 ساعت 16، در نرم افزار «قرار» با موضوع «دعاى آن حضرت است هنگامی که به خداى عزوجل پناه می برد »(دعای28) برگزار گردید.

در ابتدای جلسه پس از پخش صوت قرآن کریم و صلوات امام سجاد علیه السلام از مجموعه ی صلوات بر حجج طاهره علیهم السلام، خانم ناطقیان ضمن مرور نکات جلسه ی قبل به ترجمه ی فرازهای جدید پرداختند:

فراز 5: «وَ رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الْمحْتَاجِ إِلَى الُمحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ .» .

و دیدم که حاجت خواستن نیازمند از نیازمند، نتیجۀ سبکی رأی و گمراهی عقل اوست.

فراز 6: «فَكَمْ قَدْ رَأَيْتُ يَا إِلَهِي مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا ، وَ رَامُوا الثَّرْوَةَ مِنْ سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا ، وَ حَاوَلُوا الِارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا»

ای خدای من! چه بسیار انسان‌ها دیدم که با تکیه به غیر تو، عزّت خواستند ولی خوار شدند؛ و از غیر تو درخواست ثروت کردند، اما به تهی‌دستی نشستند؛ و آهنگ بلندی کردند، ولی پست شدند.

فراز 7: « فَصَحَّ بِمُعَايَنَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ ، وَ أَرْشَدَهُ إِلَى طَرِيقِ صَوَابِهِ اخْتِيَارُهُ»

پس دوراندیشی دوراندیش با دیدن امثال این سبک‌مغزان ‌که بنا گذاشتند به غیر تو تکیه نکند درست است؛ و عبرت‌آموزی از اینان، او را موفّق کرد؛ و انتخاب درستش، او را به راه راست رهنمون شد.

در ادامه استاد باقری به شرح فرازهای جدید پرداختند:

در جلسه ی گذشته علت عقلی انقطاع در فراز پنجم ذکر شد.

فراز6 : منظور از رأی دیدن با چشم سر منظور است و رام به معنی قصد کردن می باشد و ارتفاع در این جا به معنای حقیقی که برای اجسام است منظور نیست بلکه معنای بلندمرتبگی برای انسان را می دهد. یک قاعده ی کلی در جهان هستی حاکم است که دهنده ی هر خیری خداوند است و درخواست از غیر خدا موجب محرومیت و ذلت انسان می گردد. همان طور که در روایتی چنین آمده است:

« وَ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى: مَا مِنْ مَخْلُوقٍ يَعْتَصِمُ بِمَخْلُوقٍ دُونِي إِلاَّ قَطَعْتُ أَسْبَابَ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ مِنْ دُونِهِ، فَإِنْ سَأَلَنِي لَمْ أُعْطِهِ، وَ إِنْ دَعَانِي لَمْ أُجِبْهُ. وَ مَا مِنْ مَخْلُوقٍ يَعْتَصِمُ بِي دُونَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِي إِلاَّ ضَمَّنْتُ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ رِزْقَهُ، فَإِنْ دَعَانِي أَجبَبْتُهُ.» ؛ از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده كه خداوند فرموده: هر مخلوقى به غير من متوسل شود، وسايل آسمان ها و زمين او را قطع مى‌كنم و اگر از من هم بخواهد به او عطا نمى‌كنم و اگر مرا بخواند به وى جواب نمى‌دهم. و هر كسى كه همه مردم را بگذارد و به من متوسل شود، من در آسمان ها و زمين روزى او را ضمانت مى‌كنم و اگر مرا بخواند به وى پاسخ مى‌دهم.(الأمالی،محمد بن حسن طوسی، ج 1، ص 585)

فراز 7: صحَّ به معنی سلامتی از هرگونه بیماری است و حزم دوراندیشی معنا می دهد. أمثال معنی مبالغه را افاده می کند. وفق و توفیق یعنی این که اراده و کار بنده موافق آن چه خداوند دوست دارد و راضی است می شود. عبر یعنی از جایی نفوذ کردن و به هدف رسیدن و اعتبار به معنی عبرت آموزی است. أرشد به معنای راهنمایی می باشد. اختیار به معنای انتخاب و همراه شدن با خیر (با شناخت خیر و شر) است.

در ادامه استاد کاویانی توضیحاتی را پیرامون فرازهای بیان شده ارائه نمودند و جلسه با دعای خانم ناطقیان به پایان رسید.

• < قبلی
• بعدی >