برگزاری جلسه دوم دوره تفسیر قرآن کریم
- دسته: معاونت فرهنگی
- بازدید: 372
به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، دومین جلسه تفسیر قرآن کریم با سخنرانی استاد گرانقدر سرکار خانم جواهری در ۱۰ آبان به صورت مجازی برگزار شد.
استاد جواهری در تفسیر آیه ۷۲ سوره توبه گفت: رضوان خداوند محدود و مقدور بشر نیست و چیزی نیست که ما بتوانیم متوجه شویم و در فکر کسی نمی گنجد، رضوان خدا از رستگاری است و حقیقت بندگی این است که از حب به خدا آن را بپرستند نه این که از ترس و بهشت باشد.
اين آيه چگونگى تحقّق رحمتى را كه در آيهى قبل بود، «سَيَرْحَمُهُمُ» بيان مىكند.
«جَنَّاتِ عَدْنٍ»، طبق روايات، بهترين و شريفترين منطقهى بهشت و جايگاه پيامبران و صدّيقان و شهداست، منطقهاى كه از نظر خوبى، به خيال كسى خطور نكرده است.
چند نکته می توان از این آیه برداشت کرد : ۱- زن و مرد، در برخوردارى از پاداش الهى، برابرند. ۲- بزرگترين امتياز بهشت، خلود در آن و جاودانگى نعمتهاى آن است. ۳- زندگى آخرت تنها معنوى نيست، بلكه مادّى و جسمانى است. ۴- مسكن خوب، وقتى ارزشمند است كه در منطقهى خوب باشد.
بنابراین کسی که به این درجات برسد به فوز عظیم رسیده است.
استاد بزرگوار در ادامه و آیه ۷۳ گفت : تا منافقان دست به جنگ نزده و توطئه نكردهاند و مثل كافر حربى نشدهاند، جهاد با آنان تنها با زبان است.
پيامبر صلى الله عليه و آله پيش از اين آيه، با منافقان رفتارى كريمانه داشت، امّا پس از نزول اين آيه، برخورد حضرت شدّت يافت.
در اینجا چند استفاده می بریم: ۱.جهاد بايد مطابق فرمان و نظر رهبر مسلمانان باشد. در نظام اسلامى، فرمانده كل قوّا، رهبر است. ۲- کلا اسلام، آيين جهاد و مبارزه با كفر و نفاق است. ۳- کفار دشمنان خارجی و منافقین دشمنان داخلی هستند که قرآن بیان کرده با هردو مقابله کنند ۴- رهبر مسلمانان بايد در برابر استكبار قاطع باشد. ۵- با آنكه پيامبر، سرچشمهى رحمت است، ولى به خاطر كفر و نفاق دشمنان، مأمور به خشونت مىشود. ۶- جهاد با كفّار و منافقان، جزاى دنيوى آنان است و كيفر اخروىشان جهنّم است و منافقان عاقبت بدی خواهند داشت.
استاد جواهری در ادامه و تفسیر آیه ۷۴ بیان کرد: در آيهی ۶۶ ، از قول پيامبر به منافقان چنين آمده بود: «كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ»، در اين آيه خداوند مىفرمايد: «كَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ»؛ پيامبر صلى الله عليه و آله تعبير «ايمان» داشت و خداوند تعبير «اسلام»، زيرا پيامبر طبق ظاهر، آنان را مؤمن مىدانست، امّا خداوندِ آگاه از اسرار، آنان را مسلمان مىداند، نه مؤمن. آيه، شامل همهى توطئههايى مىشود كه منافقان بر ضدّ پيامبر و اسلام داشتند، ولى اغلب تفاسير شيعه و سنّى به توطئهى «ليلة العقبه» اشاره كردهاند كه منافقان براى كشتن پيامبر در گردنهاى كمين كردند تا شترِ پيامبر را رَم دهند، امّا توطئهى آنها كشف شد و به مقصود خود نرسيدند.
نقل شده است كه هنگام سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در تبوك، منافقى به نام حلّاس گفت: اگر پيامبر راست بگويد، ما از الاغ بدتريم. يكى از اصحاب (عامربن قيس) اين جسارت را به پيامبر خبر داد. رسول خدا صلى الله عليه و آله احضارش كرد. او انكار مىكرد و عامر مىگفت كه دروغ مىگويد و او چنين گفته است. به دستور پيامبر، هر دو نزديك منبر سوگند ياد كردند، امّا با نزول اين آيه، منافق رسوا شد.
بنابراین سوگند دروغ و دروغگویی نشانه منافق است و آدم منافق ناسپاس است آنان در سايهى اسلام به جايى رسيدهاند، امّا دست از عيبجويى و بدگويى بر نمىدارند و سرچشمهى فضل، تنها خداست.
راه توبه حتّى براى آنان كه نقشه قتل پيامبر را كشيدند، باز است.
خانم جواهری در پایان و ادامه آیه اشاره کرد و گفت: منافقان، در دنيا نيز عذاب مىشوند، چون نظام عالم دنیا نظام، علل و اسباب جهان بر پايهى صدق است. و کسی که بدی می کند جدا از این که در آخرت می گیرند قطعا در این دنیا هم خواهند گرفت و عذاب منافقان بىپناهى، سرگردانى و وحشت درونى است كه همواره مضطربند. منافقان سرانجام بىياورند، تشكيلاتشان فرو مىريزد، منزوى و تحقير مىشوند، نه از حمايت مردم و نه از حمايت حكومتها برخوردار نیستند .
نظرات
- هیچ نظری یافت نشد
نظر خود را اضافه کنید.