به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، هفتمین روز از ماه مبارک رمضان با تفسیر جزء هفتم توسط استاد گرانقدر سرکار خانم جواهری در ۱۲ اردیبهشت به صورت مجازی برگزار شد.
خانم جواهری در تفسیر آیه ۱۰۰ سوره مائده بیان کرد: طيّب و خبيث، شامل هر نوع پاكى و پليدى در انسان‌ها، اموال، درآمدها، غذاها و اشياى گوناگون مى‌شود.
در اینجا ملاك در ارزش‌ها، حقّ و باطل است، نه كثرت و قلّت.
اكثريّت و فراوانى، فريب دهنده می باشد باید مواظب باشيم. (اكثريّت، نه نشانه‌ى حقّانيّت است و نه نشانه‌ى برترى) و منطقِ «خواهى نشوى رسوا، همرنگ جماعت شو» قابل پذیرش نيست. شناخت پاك از ناپاك و تقوا داشتن و تسليم نشدن در اعتقادات دیگران تنها كار خردمندان است و اگر می خواهیم رستگار شویم علاوه بر عقل و خرد، به تقواى الهى نياز داریم .
ایشان در ادامه افزودند : سوال های زیاد و به دنبال ریزه کاری نباشیم.
«يكى از عوامل هلاكت امّت‌هاى پيشين سؤال‌هاى نابجاى آنان بود».
اگر نمى‌دانيم، بايد از اهلش بپرسيم.
 صداقت خوب است؛ ولى صراحت، همه جا مفيد نيست.
اخبار و اطّلاعات، بايد رده‌بندى و طبقه‌بندى شود وگوینده بايد، ظرفيّت شنوندگان را در نظر بگیرد.
بنابر این دانستن هر چيزى، نه لازم است و نه مفيد، بلكه بايد سراغ دانش‌هاى مفيد رفت. خداوند به بندگانش مهلت توبه مى‌دهد.
استاد در تفسیر آیه ۱۱۲ سوره مائده گفت: نام گذارى اين سوره به «مائده»، به خاطر همين درخواست مائده‌ى آسمانى است.
تقوا، نشانه‌ى ايمان است و اطمينان قلبى، مرحله‌اى بالاتر از ايمان است.
پس انسان اگر قلبش مطمئن شود لغزشش کم می شود.
استاد در ادامه و آیه ۱۱۴ اشاره کرد:
توسّل به اولياى خداوند براى قضاى حوائج، جايز است و براى پيامبران، مردم تاريخ و نسل‌ها مطرح‌اند. عيد و جشن مذهبى از نظر قرآن كار صحيحى است و به درخواست‌هاى مادى جهت معنوى دهيم و به خدا توجّه كنيم و به سراغ ديگران نرويم.
در تفسیر آیه ۱۱۵ در روايات آمده است: پس از نزول مائده، برخى كافر شده، به صورت خوك درآمدند. در اینجا یعنی دعاى پيامبران مستجاب مى‌شود. آنان كه به علم و يقين و شهود مى‌رسند، مسئوليّت سنگين‌ترى دارند و كيفر تخلّفشان هم سخت‌تر است و عذاب خداوند، درجاتى دارد.
استاد در تفسیر آیه ۱۱۶ علت سوال و نوعی توبیخ خداوند نسبت به حضرت عیسی (علیه السلام) را بیان می کند:
۱. گاهى سؤال و توبيخ يك بى‌گناه، براى هشدار به ديگران است. ۲. انبيا از غلوّ پيروان خود بيزارند. ۳. انبيا معصومند. ۴. همه‌ى گفته‌هاى انسان و اسرار درونش براى خداوند روشن و معلوم است. ۵. علم انبيا محدود است.
۶. افكار و اسرار مردم از امور غيبى است كه خدا بدان آگاه است.
 تفسیر آیه ۱۱۷ در مورد زنده بودن حضرت عیسی و ظهور ایشان به همراه حضرت مهدی عج الله  آمده است: پيامبران معصومند و جز فرمان خدا، كارى را انجام نمى‌دهند و در وحى هيچ تغيير و تصرّفى نمى‌كنند. حضرت عيسى، خود را همچون ديگران، دست پرورده‌ى خدا مى‌داند و انبيا، ناظر بر افعال مردمند و دليل و ملاك پرستش خدا، ربوبيّت اوست.
خانم جواهری در ادامه  تفسیر سوره انعام آیه ۲۲ گفت: این آیه در مورد بازخواست مشرکین در قیامت است.
 ولى آنان هم كه رهبرى غير اولياى خدا را بپذيرند و با اولياى معصوم الهى به مخالفت و جنگ برخيزند، به نوعى مشركند و در قیامت بازخواست می شوند و این که شرك، خيالى بيش نيست و قيامت روز حقّ بودن توحيد، براى مشركان است.
استاد در تفسیر آیه ۲۳ بیان کرد: قيامت، آن چنان حتمى است كه گويا هم اكنون نيز حاضر است و این را بدانیم که تکیه گاه فقط خداوند و تكيه‌گاه‌هاى غير الهى نابود خواهد شد. در دادگاه الهى که قرار گیریم، نه دروغ انسان كارساز است، نه سوگند او. آن همه اصرار بر تكيه‌گاه‌هاى غير الهى، خيالى بيش نيست.
خانم جواهری در ادامه و تفسیر آیه ۲۵ گفت: كفّار هيچ راه صحيح و منطقى براى مقابله با پيامبر اسلام نداشتند و تنها جدال می کردند.
استاد در تفسیر آیه ۲۷ اشاره کرد: طبق آيات قرآن، آرزوى برگشت به دنيا، هم در لحظه‌ى مرگ است و هم در قبر و هم در قيامت پس كفّار هنگام عرضه بر آتش، وحشت‌زده و ذلّت‌بار ناله مى‌زنند و تا فرصت باقى است، ايمان آوريم، چون در آخرت مجال برگشت نيست.
روز قيامت، روز آشكار شدن اسرار پنهانى مردم است.
خانم جواهری در تفسیر آیه ۹۵ سوره انعام گفت: يكى از مصاديق آيه به گفته روايات آن است كه گاهى از انسان‌هاى بى‌ايمان، افراد مؤمن‌ ایجاد می شود.
كاشتن دانه و هسته، كار انسان است، ولى شكافتن و روياندن، كار خداست.
رزق و روزى انسان، از راه همين دانه‌ها  و بذرهاست كه خداوند رويانيده است.
استاد جواهری در پایان و تفسیر آیه ۹۸ بیان کرد: در تعبير «أنشأ» دو نكته نهفته است: ۱- ابتكار ۲- تربيت مستمر.در آفرينش انسان هم نوآورى و ابتكار است، هم تربيت مستمر.
در باره‌ى تعبير مستقر و مستودع، معانى ديگرى هم گفته شده است، از جمله: شما داراى روح پايدار و جسم ناپايداريد، شما داراى ايمان پايدار و يا ناپايداريد، شما از نطفه‌ى زن كه در رحم پايدار است و نطفه‌ى مرد كه ناپايدار است پديد آمده‌ايد، مستقر در زمين و وديعه‌ى در قبر تا روز قيامت هستيد، نعمت‌ها گاهى پايدار است و گاهى ناپايدار.
چند استفاده از این ایه می بریم: ۱. اصل و ريشه‌ى همه‌ى شما يكى است، پس اين همه اختلاف و برترى‌طلبى و تبعيض چرا؟
۲. اين همه تنوّع و نوآورى در خلقت انسان‌ها تنها از يك نفْس، نشانه‌ى عظمت خداوند است.
۳. همه‌ى داده‌ها پايدار نيست. تا نعمت و امكانات هست، بهترين استفاده و بهره را ببريم.
۴. انسان تا اهل «فهم» نباشد، از معارف بهره نمى‌برد.

• < قبلی
• بعدی >