به گزارش معاونت پژوهش مدرسه صد و پانزدهمین جلسه ی پژوهشی تدبر و محوربندی و بازخوانی صحیفه ی سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز یکشنبه 7 اسفندماه 1401 ساعت 16، در نرم افزار «قرار» با موضوع «دعاى آن حضرت است براى مرزداران»(دعای27) برگزار گردید. جلسه چنین گذشت:

در ابتدای جلسه استاد باقری ضمن تبریک اعیاد شعبانیه، به شرح فرازهای جدید دعای 27 پرداختند:

فراز 16: « اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِياً أَوْ مُرَابِطاً فِي دَارِهِ ، أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِيهِ فِي غَيْبَتِهِ ، أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ مِنْ مَالِهِ ، أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ ، أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ ، أَوْ أَتْبَعَهُ فِي وَجْهِهِ دَعْوَةً ، أَوْ رَعَى لَهُ مِنْ وَرَائِهِ حُرْمَةً ، فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ وَ مِثْلًا بِمِثْلٍ ، وَ عَوِّضْهُ مِنْ فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً يَتَعَجَّلُ بِهِ نَفْعَ مَا قَدَّمَ وَ سُرُورَ مَا أَتَى بِهِ ، إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ بِهِ الْوَقْتُ إِلَى مَا أَجْرَيْتَ لَهُ مِنْ فَضْلِكَ ، وَ أَعْدَدْتَ لَهُ مِنْ كَرَامَتِكَ» .

خدایا! هر مسلمانی که عهده‌دار امور خانۀ رزمنده یا مرزداری شود، یا در نبود او به کفالت و سرپرستی خانواده‌اش اقدام کند، یا به بخشی از مالش او را یاری دهد، یا او را به ساز و برگ جنگ مدد رساند، یا همّت او را برای رفتن به جهاد تند و تیز گرداند، یا وی را در برابرش به دعای خیر همراهی کند، یا پشت سرش آبروی او را حفظ نماید؛ به او نیز اجر همان رزمنده و مرزدار را، وزن به وزن و مثل به مثل عنایت فرما؛ و عمل او را پاداشی نقد عطا کن که بدون درنگ، سود کاری که پیشاپیش فرستاد و شادی عملی که به جا آورد، در همین دنیا به دست آورد؛ تا آن‌که عمرش به پایان رسد و به آن پاداشی برسد که از احسانت بر او روا داشته‌ای و از کرامتت برای او آماده ساخته‌ای.

این فراز نشان دهنده ی نگاه کلان اسلام در نقش دهی به امت اسلامی است و در باب جهاد، انسان بی تفاوتی وجود ندارد و همه از خط مقدم تا پشت جبهه ها مسئولیت دارند. این مهم باعث تقویت وحدت و یکدلی آحاد جامعه می شود. غازی در مرزهای داخلی می جنگد و مجاهد اعم از نیروهای مبارز داخلی و خارجی است. مرابط هم دلالت بر کسانی است که کمر همت بسته اند تا اطلاعات مهمی را از دشمن به دست بیاورند و به نیروهای غازی و مجاهد برسانند؛ شبیه به نیروهای اطلاعات جنگ امروزی. تعهد دلالت بر سرکشی و پر کردن خلأ مادی و معنوی و محبت به فرزندان و دلجویی از خانواده مبارزان دارد. أعانه سومین وظیفه نیروهای پشت جبهه است که باید با قسمتی از مال خود، مجاهد را یاری کنند. أمده به عنوان چهارمین مسئولیت به معنی کمک در تأمین ، پشتیبانی و تدارکات نیروهای مبارز می باشد. شحذ به معنی تیز کردن کارد است که کنایه از ترقیب کردن همراه با اصرار به جهاد و جنگیدن است. این مهم با تبلیغ و ساخت آثار هنری مانند سرود یا دعوت زنان از همسران برای شرکت در نبرد ممکن می گردد. اما ششمین وظیفه بدرقه کردن و دعا کردن در حق مبارزان است. همچنین آبروی رزمنده را در نبود او حفظ کند. حرمت چیزی است که نباید هتک شود و گام برداشتن برای حفظ آن واجب و کوتاهی کردن در حفظ آن حرام می باشد. اگر کسی این هفت مسئولیت جاماندگان از جهاد را انجام داد مورد دعای امام علیه السلام قرار می گیرد که مثل پاداش مجاهد را برای او از خداوند می خواهند؛ مثل اجر مجاهد هم از جهت کمیت و مقدار و هم از لحاظ کیفیت. مثل عام است و بر کمیت و کیفیت با هم دلالت می کند. در ادامه امام برای هفت مسئولیت جاماندهگان عوضی نقد(در دنیا و همین الآن) و محسوس می خواهند که سریع دریافت شود. نفع چیزی است که انسان را به مطلوب و خواسته اش می رساند.

سرور به معنی شادی و لذتی است که در اثر عمل به انسان تعلق می گیرد. نکته ی جالب توجه در دعای امام علیه السلام این است که این نعمات و اجرها را برای این گروه تا زمانی که در دنیا هستند و بعد از مرگ می خواهند نه به صورت مقطعی و کوتاه. بنابراین اعمال خیر انسان هم اجر دنیوی داررند و هم اخروی و منحصرا پاداش مومنان متعلق به آخرت تعلق نمی گیرد. مانند صله ی ارحام که درهمین دنیا موجب رشد رزق و برکت آن همچنین دفع بلا از عامل و تاخیر در مرگ او می شود.

تا این جای دعا درباره ی سه گروه صحبت شد و در ادامه امام علیه السلام به گروه چهارم می پردازند:

کسانی که دلشان در جبهه ها بوده اما موانعی داشتند که در جبهه ها و یا حتی پشت جبهه ها خدمت کنند مانند بیماری خود یا والدینش، ضعف یا فقر و غیره. هیچ نظام حقوقی و جزایی در دنیا مانند نظام حقوق و جزای اسلامی وجود ندارد اما متاسفانه ما نتوانستیم آن طور که باید این نظام را استخراج، اجرا و معرفی نماییم.

فراز 17: « اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلَامِ ، وَ أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْواً ، أَوْ هَمَّ بِجِهَادٍ فَقَعَدَ بِهِ ضَعْفٌ ، أَوْ أَبْطَأَتْ بِهِ فَاقَةٌ ، أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ ، أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ ، وَ أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الُمجَاهِدِينَ ، وَ اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ»

خدایا! هر مسلمانی که کار اسلام او را نگران کند و گردآمدن مشرکین ضد مسلمین او را به اندوه دچار کند، پس قصد جنگ یا آهنگ جهاد کند، ولی ناتوانی و سستی او را بنشاند و تنگدستی و حاجت او را وادار به کندی و درنگ کند، یا پیش آمدی او را از رفتن به تأخیر اندازد، یا مانعی در برابر اراده‌اش قد علم کند، نامش را در زمرۀ عبادت‌کنندگان بنویس و ثواب مجاهدان را بر او واجب کن و وی را در سلک شهیدان و شایستگان قرار ده.

در پایان نیز خانم ناطقیان دعا فرمودند و جلسه خاتمه یافت.

• < قبلی
• بعدی >