به گزارش معاونت پژوهش مدرسه صد و بیستو چهارمین جلسه ی پژوهشی تدبر و محوربندی و بازخوانی صحیفه ی سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز یکشنبه 21 خرداد 1402 ساعت 16، در نرم افزار «قرار» با موضوع «دعاى آن حضرت است هنگامی که به خداى عزوجل پناه می برد »(دعای28) برگزار گردید. در ابتدای جلسه پس از پخش صوت قرآن کریم و صلوات امام سجاد علیه السلام از مجموعه ی صلوات بر حجج طاهره علیهم السلام، استاد کاویانی به مرور نکات جلسه ی قبل پرداختندو در ادامه استاد باقری شرح فراز های پایانی دعای 28 را بیان نمودند:

فراز 9: «أَنْتَ الْمخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِي ، لَا يَشْرَكُكَ أَحَدٌ فِي رَجَائِي ، وَ لَا يَتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَكَ فِي دُعَائِي ، وَ لَا يَنْظِمُهُ وَ إِيَّاكَ نِدَائِي.» .

و تو پیش از هر موجودی که بخوانندش، مخصوص به خواندن منی؛ هیچ‌کس در امید من با تو شریک نمی‌شود؛ و احدی در دعای من با تو، هم‌پیمان نمی‌گردد؛ و ندای من کسی را با تو، به یک رشته در نمی‌آورد

فراز 10: «لَكَ يَا إِلَهِي وَحْدَانِيَّةُ الْعَدَدِ ، وَ مَلَكَةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ ، وَ فَضِيلَةُ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ ، وَ دَرَجَةُ الْعُلُوِّ وَ الرِّفْعَةِ .»

ای خدای من! وحدانیت و یگانگی و قائم بودن به قدرت و بی‌نیازی و برتری حول و قوّت و پایۀ والایی و رفعت، ویژۀ توست.

بیان این ویژگی ها برای خداوند خود دلیل عقلی است برای انقطاع از غیر و وصل شدن به او. فضیلت به معنای فزونی در کمال می باشد و قوه نیز نیرویی است که منشا نیروهای دیگر است.

فراز 11: « وَ مَنْ سِوَاكَ مَرْحُومٌ فِي عُمْرِهِ ، مَغْلُوبٌ عَلَى أَمْرِهِ ، مَقْهُورٌ عَلَى شَأْنِهِ ، مُخْتَلِفُ الْحَالَاتِ ، مُتَنَقِّلٌ فِي الصِّفَاتِ»

و هر چه غیر توست، در همۀ عمرش به او رحم شده؛ و در زندگی‌اش مغلوب قدرتی گشته و در کارش شکست‌خورده و در صفات و خصوصیات جا به جا شده.

در این فراز صنعت مقابله استفاده شده است برای بیان ادله سلبی انقطاع به خداوند. کسی که رفعت ذاتی ندارد دارای ذلت می باشد و نیازمند رحم است. هر چه غیر از خدا هست مغلوب و شکست خورده می باشد و اختیار هیچ کار ساده ای از شئون زندگی خود را مستقلا ندارد؛ حالات غیر خدا ثابت نیست و مدام در حال تغییر و دگرگونی است و از صفتی به ویژگی دیگر دائما منتقل می گردد.

فراز 12: « فَتَعَالَيْتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ وَ الْأَضْدَادِ ، وَ تَكَبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ وَ الْأَنْدَادِ ، فَسُبْحَانَكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ . »

تو بالاتر از آنی که شبیه‌ها و همانندها برای تو باشد و بزرگ‌تر از آنی که همسان‌ها و همتاها برایت قرار دهند؛ پس پاک و منزّهی و معبودی جز تو نیست.

نتیجه بیان ادله انقطاع از غیر خدا در این فراز بیان می شود؛ اشباه جمع شبیه هست و ضد نیز به معنای نظیر و مانند است. فاء در فتعالیت هم می تواند فای نتیجه باشد هم فای ترتیب.

بدین ترتیب شرح دعای 28 از صحیفه سجادیه به پایان رسید. در نهایت خانم ناطقیان دعا فرمودند و جلسه خانمه یافت.

• < قبلی
• بعدی >