به گزارش معاونت پژوهش مدرسه، صد ‌و ‌چهل‌ و چهارمین جلسه‌ی پژوهشی تدبر و محوربندی و بازخوانی صحیفه‌ی سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز سه‌شنبه 21 آذرماه 1402 ساعت 16، در‌ نرم‌افزار «قرار» با موضوع «دعاى آن حضرت است در ذكر توبه و درخواست آن از پروردگار»(دعای31) برگزار گردید. در ابتدای جلسه پس از پخش صوت قرآن کریم و صلوات امام سجاد ^{علیه‌السلام} از مجموعه‌‌ی صلوات بر حجج طاهره^{علیهم‌السلام}، استاد باقری ضمن تسلیت ایام فاطمیه و مرور نکات جلسه‌ی قبل، به شرح فرازهای جدید دعا پرداختند:

فراز 15: «وَ قَدْ قُلْتَ يَا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ، وَ تُحِبُّ التَّوَّابِينَ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ ، وَ اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ ، وَ أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ».

ای خدای من! در کتاب محکم و استوارت فرمودی: «بازگشت و توبه بندگانت را می‌پذیری و از گناهان گذشت می‌کنی و توبه‌کنندگان را دوست داری.» پس چنانکه وعده دادی، توبه‌ام را بپذیر؛ و همان گونه که ضمانت کردی، از گناهانم گذشت کن؛ و چنانکه شرط فرمودی، محبّتت را بر من واجب گردان.

قرآن کریم دارای آیات محکم و متشابه است که آیات متشابه توسط آیات محکم تفسیر می‌شود. اما در این فراز منظور از محکم در قبال متشابه نیست بلکه مقصود آیه‌ی محکمی است که خلاف‌ناپذیر است. معمولا در ادعیه، آیات قرآن به دو صورت می‌آید:

1. عین آیه
2. مضمون آیه

در این فراز نیز عین آیه نیامده است و آیه(25 سوره‌ی شوری: وَهُوَ الَّذِى یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَعْفُواْ عَنِ السَّیِّئَاتِ وَیَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ؛ و اوست که توبه را از بندگانش مى‏‌پذیرد و از گناهان در مى‌گذرد و هر چه را انجام مى‏‌دهید مى‌داند.) با تغییراتی بیان شده است که به آن آرایه‌ی تلویح گفته می‌شود. همچنین خداوند محبتش را با توبه درآمیخته است و محبت خود را شامل حال توبه‌کاران می‌کند.

فراز 16: «وَ لَكَ يَا رَبِّ شَرْطِي أَلَّا أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ ، وَ ضَمَانِي أَنْ لَا أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ ، وَ عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ»

ای پروردگارم! من هم در برابر این همه عنایات تو تعهّد و شرطم این است که به آنچه پسند تو نیست بازنیایم و ضمانتم این است که به آنچه مورد نکوهش توست بازنگردم و پیمانم این است که از تمام گناهانت دوری کنم.

در ادامه امام علیه‌السلام در برابر خواسته‌های فراز قبلی، خود را ملزم به شروطی می‌نماید:

1. دوری از مکروه الهی
2. عدم بازگشت به آن‌چه در نظر خداوند مذموم است
3. تعهد بر دوری از همه‌ی گناهان

در ادامه استاد باقری به بخشی از دعای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در طلب حیات طیبه اشاره نمودند و در پایان استاد صفری دعا فرمودند و جلسه خاتمه یافت.

• < قبلی
• بعدی >